۱) از گفت وگو با پرستار خود در مورد مسایل خصوصی و خانوادگی یا انتقاد از وضع موجود در حضور بیماران و حین درمان خودداری می کند. صحبت های او فقط درباره امور جاری درمان و مسایل مطب است. او از شوخی کردن و گفتن لطیفه پرهیز می کند. گفت وگوی کارکنان مطب با بیماران نیز باید محترمانه باشد. در چنین فضایی هرگز حرکات و اعمال ناشیانه بیمار که از بی اطلاعی سرچشمه می گیرد، تمسخر نمی شود؛ مثلا درآوردن کفش ها هنگام نشستن روی صندلی دندان پزشکی مورد استهزا قرار نمی گیرد. در چنین مواردی خیلی صمیمانه می شود گفت: «احتیاجی به درآوردن کفش ها نیست.»۲) یک دندانپزشک خوب از نحوه درمان انجام شده توسط همکاران دیگرش انتقاد نمی کند و هرگز از بدگویی بیمار از همکاران دیگرش هم استقبال نمی کند و فقط گوش می کند. هرگز نمی گوید: «بله، متاسفانه خیلی از همکاران دندان پزشک اعمال غیربهداشتی یا غیرانسانی انجام می دهند.» و حتی وقتی از کار ضعیف همکاری سوال می شود، احتمالا چیزی در این حدود می گوید که: «من از شرایط قبل از درمان اطلاعی ندارم که قضاوت کنم. شاید چاره ای جز این نبوده است.» او توجه دارد که همیشه بیماران راضی وی نزد وی می آیند و بیماران ناراضی وی نزد دیگر همکاران می روند. بیماری که از همکاران دیگر نزد وی بدگویی می کند به زودی از وی نیز نزد دیگران بدگویی خواهد کرد. برخی همکاران، حتی در محافل و مجالس خصوصی نیز از روش های غلط و مردم فریب دیگران با هیجان تعریف می کنند و باعث بدبینی به کل حرفه پزشکی می شوند. اما شما به عنوان یک پزشک یا دندان پزشک، اگر همکاری را می شناسید که شئون پزشکی را رعایت نمی کند، بهتر است مستقیما به خود وی تذکر دهید یا از پیش کسوتان حرفه بخواهید او را نصحیت کنند.
۳) دندانپزشک خوب هرگز بیمار را تحقیر نمی کند؛ چرا که تحقیر ممکن است با نگاه، گفتار یا عمل باشد؛ مثل بلند صحبت کردن، به کار بردن کلمات توهین آمیز یا بیماری را بر بیمار دیگر ترجیح دادن یا عدم رعایت نوبت که همگی باعث تحقیر و عصبانیت و گاهی باعث ایجاد بغض می شود.
۴) تبعیض بیش از هر چیز، افراد را عصبانی می کند. اگر روزی همه بیماران بیش از معمول منتظر بمانند در نهایت گله خواهند کرد ولی اگر پس از ساعت ها انتظار نوبت آنها رعایت نشود، این باعث عصبانیت بقیه بیماران می شود. گاهی واکنش برخی بیماران آنقدر شدید است که با انکار درمان مطلوب، نارضایتی خود را بروز می دهند یا به مراجع قانونی مثل نظام پزشکی شکایت می کنند.
۵) یک دندانپزشک خوب درحضور بیمار، تلفنی از معامله اتومبیل، خرید زمین یا روش گرفتن وام از بانک صحبت نمی کند. اگر برای گفت وگو در چنین موضوع هایی کسی به وی تلفن کرد، از منشی می خواهد شماره تلفن او را بگیرد تا در اولین فرصت از اتاق شخصی خود با وی تماس برقرار کند. البته پدر یا مادر، معلمان و اساتید استثنا هستند؛ زیرا معطل نگه داشتن آنها آن روی خط توسط منشی محترمانه نیست.